Θα προχωρήσουμε ούτως ή άλλως - του Μίκη Θεοδωράκη

Αγαπητοί Σπιθιστές και Σπιθίστριες της «Ενιαίας Σπίθας Αττικής»,

 

Στην Ανακοίνωσή σας της 21.6.2013 διαβάζω τα εξής:

 

Η Ενιαία Σπίθα Αττικής χαιρετίζει όποιον και όποια ανεξάρτητο πολίτη μπαίνει στις γραμμές της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών Σπίθα σε όλη την Ελλάδα, ακόμα και στο εξωτερικό, με πνεύμα αγωνιστικό, προσφοράς, θυσίας, μελέτης, συναγωνιστικότητας και αδερφοσύνης μεταξύ μας.

 

Να υπενθυμίσουμε ότι στην Ενιαία Σπίθα μετέχουν Ανεξάρτητοι πολίτες από την ΑΘΗΝΑ». (Ακολουθούν σε παρένθεση οι ονομασίες 71 τουλάχιστον περιοχών της Αττικής).

 

Αλλού πάλι αναφέρεται ότι τα «Κεντρικά γραφεία» της Σπίθας αυτής βρίσκονται στην Αθήνα και ότι σκοπεύετε να ανοίξετε γραφεία και στον Πειραιά και αλλού.

Σας υπενθυμίζω ότι με την δήλωσή μου στις 13.5. («Δήλωση προς Σπιθιστές») στό «Όγδοον» τόνιζα τα εξής:

 

«Η Σπίθα Αττικής αποφασίστηκε να δημιουργηθεί την εποχή που ως Κίνημα θεωρούσαμε ότι ήταν αναγκαίο να συνενωθούν σε μια ενιαία Σπίθα όλες οι Σπίθες της Αττικής. Η ονομασία έχει πια μια ιστορική σημασία. Όμως στην πράξη ουσιαστικά αντιπροσωπεύει όσους θέλουν να συνυπάρχουν κάτω από αυτόν τον τίτλο. Από κει και πέρα όσοι κατοικούν στην Αττική είναι ελεύθεροι αν το θέλουν να έρθουν μαζί σας ή να αυτονομηθούν με τη μορφή των Ανεξάρτητων Σπιθών. Χρειάζεται όμως προσοχή, μήπως ο όγκος και η δυναμική σας σάς οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι «το Κίνημα είναι το σπίτι σας». Θέλω να είμαι σαφής: το «σπίτι μας» δεν είναι ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος. Είναι οι ιδέες μας».

 

Σ’ αυτές τις προτάσεις μου δεν υπήρξε αντίλογος. Γεγονός που με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι έγιναν αποδεκτές από όλους. Στην πράξη όμως συνεχίζετε να ενεργείτε ως Ενιαία Σπίθα Αττικής, «χαιρετίζετε» όλους τους Σπιθίτες όπου γης με το ηγετικό κύρος που σας δίδει ο τίτλος «Ενιαία». και δηλώνετε ότι διατηρείτε επαφή με Σπίθες από τα Εξάρχεια ως τον Ωρωπό. (Αλήθεια, γιατί μας κρύβετε τόσον καιρό την δημιουργία δεκάδων απ’ ό,τι γράφετε στην ανακοίνωσή σας νέων Σπιθών; Δεν είναι σημαντικότατο για την Κίνηση νέο η ίδρυση κάθε νέας Σπίθας, που θα πρέπει να ανακοινώνεται πανηγυρικά από την Ιστοσελίδα μας και να το γνωρίζουν όλοι και ο ιδρυτής της Κίνησης αλλά και οι εκτός «Ενιαίας Σπίθας Αττικής» Σπιθιστές; ).

 

Το τελευταίο νέο που μόλις προχθές πληροφορήθηκα προφορικά και εντελώς ανεπίσημα είναι ότι πρόκειται να γίνει Συνέλευση της Ενιαίας Σπίθας Αττικής με συμμετοχή εκπροσώπων όλων αυτών των Σπιθών, για να αρχίσουν να δρουν ως ανεξάρτητες (αλλά φανερά κάτω από την δική σας ενιαία στέγη και καθοδήγηση).

 

Και αυτό είναι κάτι τόσο ασήμαντο και επουσιώδες ή κάτι που αφορά αποκλειστικά και μόνο τα μέλη της Σπίθας αυτής, ώστε να μην υπάρχει καμμία ανακοίνωση στην ιστοσελίδα, που να ενημερώνει, να καλεί τα μέλη να συμμετάσχουν κλπ. κλπ., όπως γίνεται συνήθως. ακόμα και για πολύ πιο επουσιώδη θέματα;

 

Η απόφασή σας αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το κείμενό μου «Με αισιοδοξία και δύναμη» που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα μας από τις 30 Μαρτίου αλλά και με τις προτάσεις μου στην προαναφερόμενη δήλωσή μου στις 13 Μαϊου. Και στις δύο περιπτώσεις είχατε όλο τον χρόνο να διατυπώσετε τις αντιρρήσεις σας σε περίπτωση που διαφωνούσατε. Η σιωπή σας σήμαινε επομένως ότι είτε τις αποδέχεστε είτε -όπως αποδεικνύεται τώρα- είχατε ήδη αποφασίσει να ακολουθήσετε μια δική σας ανεξάρτητη πορεία σε σχέση με μένα και την νέα προσπάθειά μου. Έτσι εξηγείται η ουσιαστική αποχή σας από την ανανεωμένη ιστοσελίδα της Σπίθας αφού μέχρι σήμερα στέλνετε μόνο κάποιες ανακοινώσεις και δράσεις και όχι άρθρα και αναλύσεις), καθώς επίσης και η πλήρης απουσία όλων των -άνω των 70- Σπιθών που απαριθμείτε τώρα για πρώτη φορά στην ανακοίνωσή σας.

 

Επομένως ο ρόλος μου για σας τελειώνει μπροστά στο περίφημο «Στέκι» σας; Και πώς σκέπτεσθε να ονομάσετε την δικιά σας Σπίθα, αφού στο σχέδιο οργάνωσης που ήδη έχετε εφαρμόσει, μου έχετε γυρίσει περιφρονητικά την πλάτη αφήνοντάς με έξω από τα σχέδιά σας; Μου αφήνετε τάχα το δικαίωμα να θεωρώ και τον εαυτό μου Σπίθα ή θα μου το στερήσετε κι αυτό; Και τέλος, για να μιλήσουμε σοβαρά, πιστέψατε ποτέ ότι θα έμενα αδιάφορος σε μεθοδεύσεις που όχι μόνο δεν έχουν την έγκρισή μου αλλά δεν έχω καν την στοιχειώδη ενημέρωση γι’ αυτές; Θέλετε να κάνετε άλλη, δικιά σας οργάνωση και μάλιστα με «Γραμματέα» όπως είδα σε κάποιο κανάλι; Με γεια σας με χαρά σας. Κάντε το αλλά μακριά από την Σπίθα και τον Θεοδωράκη. Αν πάλι κάνω λάθος, οφείλετε να μου δώσετε καθαρές εξηγήσεις. Όπως ορισμένοι τουλάχιστον θα έχετε καταλάβει, βρίσκομαι μπροστά σε μια από τις πιο μεγάλες αποφάσεις της ζωής μου. Και χρειάζομαι κατανόηση, συσπείρωση, θέληση και πάθος ενεργητικό. Που να μας πηγαίνει μπροστά. Και όχι να ασχολούμαστε συνεχώς με θέματα που μας βάζουν βαρίδια…

 

Έτσι λοιπόν το πρώτο ερώτημά μου είναι γιατί αυτές οι Σπίθες αγνόησαν το κάλεσμα που έκανα να εμφανιστούν αυτόνομα στην Ιστοσελίδα της Κίνησης, με ανακοινώσεις και δράσεις. Το γεγονός ότι υπάρχουν κάνοντας γνωστή την παρουσία τους μόνο σε εσάς, αποτελεί για μένα έναν προσωπικό κόλαφο, για τον οποίο δεν μπορώ να είμαι αδιάφορος.

 

Το επόμενο ερώτημά μου απευθύνεται σε σας: Αν πιστεύετε ότι η εμμονή σας να διατηρείτε και να επεκτείνετε στην Αθήνα και στον Πειραιά και γενικότερα στην Αττική την «Ενιαία» σας Σπίθα, για ποιο λόγο δεν το συζητήσατε ποτέ μαζί μου; Πώς γίνεται να με θέτετε ξαφνικά μπροστά σε ήδη ανειλημμένες εν αγνοία μου αποφάσεις;

 

Επαναλαμβάνω ότι σας προειδοποίησα λέγοντας ότι χρειάζεται να υπάρχει εκ μέρους σας προσοχή, μήπως ο όγκος και η δυναμική σας σάς οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι το Κίνημα είναι το σπίτι σας.

 

Στη «Δήλωσή μου προς Σπιθιστές» στο «Τρίτον» εδήλωνα ότι δεν είμαστε πια Κίνημα αλλά παραμένουμε μια ελεύθερη Κίνηση που προχωρεί με βάση τις αρχές και τους στόχους που είχαμε ως τώρα.

 

Στο «Πέμπτον» έλεγα ότι «Η κάθε Σπίθα μπορεί να συγκαλεί Συνέλευση των μελών της. Όχι όμως με θέμα τι κάνουν οι άλλες Σπίθες».Εσείς όμως, όπως φαίνεται., με τη Συνέλευσή σας αυτή σκοπεύετε όχι να κάνετε ανεξάρτητες τις Σπίθες που αναφέρετε αλλά αντίθετα να τις κρατήσετε «υπό την σκέπη» και την καθοδήγησή σας, ουσιαστικά δηλαδή επιχειρείτε να κάνετε μια άλλη οργάνωση μέσα στην υπάρχουσα Οργάνωση, μέσα στην Σπίθα.

 

Προσπαθώ να προλάβω μια τέτοια ενέργεια. Γιατί θα οδηγήσει σε μια μεγάλη κρίση χωρίς να μπορώ από τώρα να προβλέψω την έκταση της ζημιάς που θα γίνει.

 

Γι’ αυτό λοιπόν θα ήθελα προκαταβολικά να διατυπώσω τις ακόλουθες σκέψεις:

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η αιτία για τις περιοδικές κρίσεις που συγκλόνισαν την ΚΑΠ από τη μέρα της ίδρυσής της είναι η δική μου θεωρία και πρακτική για τον ρόλο του πολιτικού ηγέτη. Μια θεωρία και πρακτική που ανοίγει την όρεξη σε επίδοξους ηγετίσκους να πάρουν τη θέση μου, μιας και με την άρνησή μου να γίνω κι εγώ ένας από τους συνήθεις ηγήτορες, έδινα και δίνω την εντύπωση ενός κενού στον χώρος της κομματικής εξουσίας.

 

Συνηθισμένοι σε πρότυπα αυταρχικά, σπρωγμένα από ακράτητη δίψα για ολοκληρωτική εξουσία όπως γίνεται στα υπόλοιπα κόμματα, πίστεψαν και πιστεύουν ότι η δική μου αντίληψη για τον ρόλο του ηγέτη, επηρεασμένη ίσως και από την ηλικία μου, δεν συμβάλλει στην διαμόρφωση ενός κλασσικού πολιτικού σχήματος με ευδιάκριτες διαστρωματώσεις όπως λ.χ. τα μέλη, τα στελέχη, ο ηγετικός κύκλος και ο ηγέτης. και για να το αντιστρέψω, ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί, οι Βουλευτές και οι ψηφοφόροι. Γιατί φυσικά οι ηγετίσκοι κάθε κοπής, από τους συντηρητικούς έως τους «επαναστάτες», έχουν μόνο ένα όραμα: την Βουλή και την Κυβέρνηση. Με μια λέξη, την Εξουσία.

 

Ηγέτης αντιεξουσιαστής δεν υπήρξε ως τώρα και γι’ αυτό χωρίς να τους δικαιολογώ, προσπαθώ να εξηγήσω την στάση όλων αυτών που κατά καιρούς μας ταλαιπώρησαν. Άλλωστε όταν αποκαλύφθηκαν και μας εγκατέλειψαν, έσπευσαν να αποκαλύψουν ότι η θητεία τους στις γραμμές μας είχε καθαρά οπορτουνιστικά κίνητρα: να γίνουν γνωστοί, για να γίνουν βουλευτές ή αρχηγοί.

 

Ας μην υπάρχει λοιπόν καμμιά αμφιβολία ότι πίσω από την παρούσα κρίση βρίσκονται άτομα που έχουν και πάλι παρερμηνεύσει την στάση μου θεωρώντας ότι ο ιδρυτής και ηγέτης έπαψε να υπάρχει αφού με το νέο σχήμα οργάνωσης και δράσης δεν υπάρχει πια ούτε ίχνος πυραμιδικής εξουσίας. Δηλαδή γι’ αυτούς οι σκέψεις, οι προτάσεις, οι πρωτοβουλίες και προ παντός οι ιδέες μου που συνεχίζω να εκθέτω σε κάθε περίσταση, δεν έχουν καμμιά σημασία, αφού έπαψα να λειτουργώ ως κλασικός πολιτικός ηγέτης με τους στενούς συνεργάτες μου (υποψήφιους υπουργούς), τα στελέχη μου (υποψήφιους βουλευτές) και τα μέλη μας που θα κατέχουν τις θέσεις-κλειδιά στην προσεχή μας Εξουσία.

 

Και όμως δεν πέρασαν δυο μήνες από την καινούρια μας δομή και είδαμε τόσο στην Ιερισσό όσο και στα γεγονότα της ΕΡΤ τις ανεξάρτητες Σπίθες να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες. Τις τελευταίες μέρες η Ιστοσελίδα μας γέμισε με άρθρα των απλών μας μελών. Οι αναρτήσεις της ιδεολογικής Επιτροπής, της Επιτροπής Επικαιρότητας και οι Ανακοινώσεις των Σπιθών γίνονται κάθε μέρα και πιο ώριμες, καίριες και σημαντικές. Έως τώρα η Σπίθα έγινε πλούσια σε ιδέες, δράσεις και εμπειρίες και πιστεύω ακράδαντα ότι αν συνεχίσουμε έτσι, θα πετύχουμε τελικά τον βασικό μας στόχο: την ενότητα του Λαού.

 

Πώς θα γίνει ο πολλαπλασιασμός των Σπιθών; Για παράδειγμα η Σπίθα της Αττικής χάρη στην δράση της έγινε πολύ μεγάλη. Θα έπρεπε λοιπόν και πρέπει να αφήσουν τον πυρήνα της Σπίθας, 10-15 μέλη και από κει και πέρα τα υπόλοιπα μέλη να ξεχυθούν στις γειτονιές και να φτιάξουν νέες αυτόνομες Σπίθες.

 

Πρέπει όλοι να ξέρουν καλά ότι όσο θα υπάρχω, δεν θα ανεχθώ νέες απόπειρες για φράξιες και παράλληλα οργανωτικά μορφώματα. Θα τα αποκηρύξω δημόσια αυτή τη φορά περιφρονώντας το όποιο πολιτικό κόστος. Είμαι μάχιμος και τους απέδειξα ότι δεν φοβάμαι την πρώτη γραμμή της μάχης αφήνοντας πίσω μου πολλούς χάρτινους υπερεπαναστάτες. Όσοι παρασπονδήσουν και προσπαθήσουν να μας βγάλουν από τον ίσιο δρόμο που όλοι μαζί αποφασίσαμε και πήραμε, θα γίνουν παρελθόν, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Γιατί η Σπίθα «είναι Ιδέα, σαν το καρφί,  που όσο το χτυπάς, τόσο μπήγεται πιο βαθειά στον τοίχο». Αυτά μου είπε ένας Συνταγματάρχης «οπαδός» μου στις «μάχες» της Νάουσας στα 1961. Και όπως βλέπετε, είμαι και θα είμαι πάντα παρών, γιατί προτίμησα πάντα την ποιότητα από την ποσότητα.

 

Συμπτωματικά σήμερα, 21 Ιουνίου, δημοσιεύεται στην Ιστοσελίδα της Κίνησης το άρθρο μου με τίτλο «Για μια νέα ελληνική Αριστερά μετά το Πολυτεχνείο», γραμμένο στις 20 Φεβρουαρίου του 1974. Για μένα είναι σαν να το έγραψα σήμερα, γεγονός που δείχνει την ενότητα της σκέψης και της δράσης μου, καθώς και την θρησκευτική θα έλεγα πίστη μου στους στρατηγικούς στόχους που έθεσα εξ αρχής για την δημιουργία ενός γνήσιου λαϊκού κινήματος με στόχο την ξένη εξάρτηση. Η λέξη Εξάρτηση είναι που κάνει τη διαφορά. Ένα μέλος της ΚΑΠ φαίνεται αν την έχει κατανοήσει ή όχι από την στάση, την σκέψη και την δράση του, με πυξίδα την κατάκτηση του στόχου της αντι-εξάρτησης που μας βαραίνει με ιστορικές ευθύνες, μιας και είμαστε οι μόνοι που δεν υποκύψαμε στη σιγουριά που προσφέρει για ΟΛΟΥΣ τους άλλους η παθητική αποδοχή της ξένης εξάρτησης ως μόνιμης, αμετάθετης και αθεράπευτης εθνικής ασθένειας.

 

Διαβάζοντας προσεκτικά το άρθρο θα δείτε ότι έχουμε σημαντικά πράγματα να κάνουμε αντί να ασχολούμαστε με παιχνίδια εξουσίας και ασκήσεις επιρροής και δύναμης συνοικιακού χαρακτήρα.

 

Το κάλεσμά μου εξ αρχής απευθυνόταν και απευθύνεται σε αγωνιστές, πατριώτες, κερδισμένους από μεγάλα Οράματα, πάνω από μιζέριες που άνετα μπορεί να τις αναπτύξει κανείς σε άλλους χώρους. ΟΧΙ όμως στην ΚΑΠ! Και όχι απέναντι σε μένα που σας εμπιστεύτηκα σαν συναγωνιστές μου, έτοιμους να πάμε μαζί ως το τέρμα. Όλα είναι θέματα συνείδησης και αυτοσεβασμού. Αυτά είναι τα κριτήρια για κάποιον που έχει αποφασίσει να θυσιαστεί για τον Λαό μας και για την Ελλάδα.

 

Αθήνα, 22.6.2013

 

Μίκης Θεοδωράκης