Ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στο πολιτιστικό κέντρο Αργυρούπολης

Η σύγχρονη διεθνής κατάσταση χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών που θα οδηγήσουν μέσω της παγκοσμιοποίησης της Αγοράς σε μια παγκοσμιοποιημένη Κοινωνία Υπερεθνικού χαρακτήρα υπό την αιγίδα της Υπερδύναμης.

Στο δρόμο για την ολοκλήρωση αυτού του στόχου τα ισχυρότερα εμπόδια είναι έως σήμερα τα Έθνη-Κράτη των οποίων οι ιστορικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες αμύνονται στην προσπάθεια της Υπερδύναμης να θρυμματίσει τον κοινωνικό τους ιστό, που εκτός από την ιστορία και τον πολιτισμό του κάθε λαού, τον αποτελούν και οι κάθε είδους κατακτήσεις ειδικά στον κοινωνικό, εργασιακό και μορφωτικό τους τομέα. Επομένως το Έθνος-Κράτος αποτελεί σήμερα το τελευταίο ανάχωμα της άμυνας των ελεύθερων λαών. Το έσχατο φρούριο που εμποδίζει τον τελικό στόχο της πολιτικής του σοκ και του δέους, στρατιωτικού και οικονομικού, να μεταβάλει τους πολίτες σε απλά νούμερα ανίκανα να αντισταθούν στις ανάγκες και τους κανόνες της Νέας Τάξης. Με τον τρόπο αυτό η βασική διεθνής αντίθεση ανάμεσα στις δυνάμεις του Κακού και του Καλού περνά κάθετα μέσα σε κάθε Έθνος-κράτος και γίνεται η κυρίαρχη αντίθεση που χωρίζει τους «Κακούς» της κάθε χώρας, δηλαδή το σύνολο των δυνάμεων της εξάρτησης από την Υπερδύναμη και τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, από τους «Καλούς», δηλαδή τους ανεξάρτητους πολίτες της κάθε χώρας που δεν δέχονται και αντιστέκονται στον νέο ολοκληρωτισμό που απειλεί το σύνολο της ανθρωπότητας. Κάθε άλλου είδους αντίθεση που χώριζε έως τώρα τις κοινωνίες των Εθνών-Κρατών που βρίσκονται στο στόχαστρο, εξακολουθεί μεν να υπάρχει, αποκτά όμως δευτερεύουσα σημασία μπροστά σ' αυτή τη βασική αντίθεση που η έκβασή της θα σημάνει είτε την πλήρη εξουθένωση είτε ένα νέο ξεκίνημα του κάθε λαού.

Θα πρότεινα η Κίνησή μας να έπαιρνε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση στη χώρα μας μιας διεθνούς συσκέψεως από εκπροσώπους Εθνών-Κρατών, που έχουν περάσει από την διαδικασία του οικονομικού «ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ», που την βιώνουν σήμερα όπως εμείς, και που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή υποψήφιες να την υποστούν. Σ' αυτή τη διάσκεψη θεωρώ ότι οι παρουσίες τόσο της Ναομι Κλάιν όσο και των εκπροσώπων της Ισλανδίας, Ισημερινού, Ιρλανδίας και Πορτογαλίας θα είναι πολύτιμες. Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί ένα συμπαγές μέτωπο των Εθνών -Κρατών, που με βάση την παραδοχή από αυτά του ιδεολογικού μας στίγματος, που θεωρεί την ανάδειξη τους σε βασικούς παράγοντες άμυνας στα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των πολυεθνικών και με την υιοθέτηση της άποψης ότι η βασική διεθνής αντίθεση περνά κάθετα μέσα σε κάθε Έθνος -Κράτος, ώστε να αλλάξει όλη η ως σήμερα εικόνα που έχουμε για την τακτική που θα πρέπει να ακολουθηθεί για την άμυνα και σε συνέχεια για την επίθεση των ανεξάρτητων πολιτών.

Η παλιά αντίθεση ανάμεσα στον αυτοαποκαλούμενο «Ελεύθερο Κόσμο» -δηλ. τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό- και στον πρώην κομμουνισμό έχει προ πολλού ξεπεραστεί από την υποταγή των Εθνών-Κρατών του Δυτικού Κόσμου στις επιδιώξεις της Υπερδύναμης, η οποία χωρίς ηθικούς φραγμούς έχει αναδείξει την καταπίεση, τον φόβο, το ΔΕΟΣ και το ΣΟΚ, τα βασανιστήρια, τον πόλεμο και την εξόντωση ολόκληρων λαών με όπλο την στρατιωτική μηχανή από τη μία πλευρά και την οικονομική εξαθλίωση από την άλλη. Επομένως οι μέθοδοι που εφαρμόζει η Υπερδύναμη δεν διαφέρουν σε τίποτα από την νοοτροπία και τις μεθόδους των ναζιστών-φασιστών που οδήγησαν την ανθρωπότητα στο χείλος της καταστροφής. Χρειάζεται λοιπόν να προσπαθήσουμε να ακυρώσουμε την ισχύουσα αντίθεση ανάμεσα στον αυτοαποκαλούμενο «Ελεύθερο Κόσμο» και τους άλλους, ιδιαίτερα τους κατά τον κ. Μπους «Κακούς», όπως η Συρία, το Ιράκ, το Ιράν, η Κίνα, η Βόρειος Κορέα, η Ρωσία και η Κούβα. Και να πείσουμε τους ανεξάρτητους πολίτες του Δυτικού Κόσμου ότι ο σημερινός θανατηφόρος κίνδυνος για την ανθρωπότητα προέρχεται από την ιμπεριαλιστική στρατηγική και τακτική του Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού.

Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μια εξ αντικειμένου συμμαχία ανάμεσα στους Ανεξάρτητους Πολίτες μιας χώρας με τις στοχοποιημένες και βαφτισμένες σε Δυνάμεις του Κακού χώρες που προανέφερα. Αν προσθέσουμε στις χώρες αυτές τα δύο μεγάλα ανεξάρτητα Έθνη, την Βραζιλία και τις Ινδίες και κάθε άλλη χώρα που αντιστέκεται στον Ιμπεριαλισμό όπως λ.χ. η Βενεζουέλα και η Βολιβία, βλέπουμε ότι συγκροτείται ένα κολοσσιαίο διεθνές μέτωπο αντίστασης στην αναβίωση του φασισμού-ναζισμού που με νέο ένδυμα αλλά τα ίδια όπλα, τη βία και τον πόλεμο, επιδιώκει να βυθίσει όλους τους λαούς της γης σε μια νέα τραγωδία, που δεν μπορούμε να φανταστούμε και που θα έχει σύμβολα εκατοντάδες Γκουαντανάμο διάσπαρτα σε όλες τις χώρες του κόσμου.
           
Από την άποψη αυτή θεωρώ το βιβλίο της Ναομι Κλάιν ως βασικό κώδικα και οδηγό, προκειμένου να γνωρίσουμε καλά την πεμπτουσία της νέας πολιτικής του Ιμπεριαλισμού που συνίσταται στη βίαιη μεταλλαγή προσώπων και κοινωνιών μέσω των μεθόδων ηλεκτροσόκ για τα άτομα και δέους και σοκ για τα κοινωνικά σύνολα σε απρόσωπες, άβουλες και πειθαρχημένες μονάδες στα επίπεδα του ζώου και του κοπαδιού, ώστε να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη κυριαρχία του διεθνούς Μαύρου Μπλοκ με επίκεντρο το στρατιωτικό, οικονομικό Διευθυντήριο των ΗΠΑ.
           
Εμείς πρώτοι στην Ελλάδα τοποθετήσαμε την βασική αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας ανάμεσα σε όλους τους ανεξάρτητους πολίτες και στο μπλοκ των εξαρτημένων δυνάμεων από την Υπερδύναμη (εξάρτηση που τη θεωρούμε ως ξένη κατοχή, δεδομένου ότι στηρίζεται στη δύναμη των ξένων) και χαρακτηρίσαμε τη μορφή του αγώνα μας ως αγώνα απελευθερωτικού. Οι κοινωνικές-ταξικές αντιθέσεις δεν έχουν φυσικά εξαφανιστεί. Όμως όλες οι δυνάμεις της οικονομικής ολιγαρχίας μαζί με τα παρασιτικά επαγγέλματα ανήκουν στο στρατόπεδο της ξένης εξάρτησης. Αντίθετα το στρατόπεδο των ανεξάρτητων πολιτών το αποτελούν όλες οι υγιείς κοινωνικές δυνάμεις - θύματα εκμετάλλευσης και εξαπάτησης οικονομικής και πολιτικής, του μπλοκ της ξένης εξάρτησης.
           
Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι υπάλληλοι, οι επαγγελματίες, οι επιστήμονες, οι διανοούμενοι, όλοι οι φορείς ανάπτυξης και προόδου, η εργαζόμενη και η σπουδάζουσα νεολαία ανήκουν στο ενιαίο πατριωτικό στρατόπεδο των ανεξάρτητων πολιτών με στόχους την Εθνική Ανεξαρτησία, τη Λαϊκή κυριαρχία και την πατριωτική αναγέννηση μέσα σε μια Ελλάδα ελεύθερη.
           
Με βάση την παραπάνω ανάλυση της κατάστασης φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι ο συσχετισμός δυνάμεων ανάμεσα στα δύο ΜΠΛΟΚ, της Εξάρτησης και των Ανεξάρτητων είναι κατά πολύ υπέρ του πρώτου για τρεις βασικούς λόγους:  Πρώτον Γιατί ελέγχει τον Κρατικό Μηχανισμό, τα ΜΜΕ και τα φιλικά του συνδικάτα. Δεύτερον Γιατί έχει παγιδεύσει μεγάλες λαϊκές μάζες που τις έχει οδηγήσει στην απογοήτευση, το φόβο και την αδυναμία να αντιδράσουν και Τρίτον Γιατί το στηρίζουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις.

Επί πλέον οι Βουλευτές που ψήφισαν ενάντια στο Μνημόνιο αναγνωρίζοντας έτσι ότι πρόκειται για ενέργεια καθαρά πραξικοπηματική, εν τούτοις εξακολουθώντας να παραμένουν και να συμμετέχουν στις διαδικασίες δίνουν ένα μεγάλο άλλοθι στην Κυβέρνηση ουσιαστικής μειοψηφίας να προχωρεί στα αντιλαϊκά της μέτρα ξεγελώντας την ελληνική κοινωνία ότι όλα γίνονται σύμφωνα με το Σύνταγμα. Επομένως μπορεί τα μέτρα να είναι σκληρά αλλά τελικά δίνεται η εντύπωση ότι έχουν την ευλογία της Βουλής, άρα όλα γίνονται καλά και ομαλά.

Τι πιστεύουν άραγε τα κόμματα της Αριστεράς και οι λίγοι βουλευτές που δεν ψήφισαν το Μνημόνιο, ότι οι όποιες παρεμβάσεις και οι ψήφοι τους παίζουν κανένα ρόλο στην κοινή γνώμη; Εκείνο που μένει είναι ότι όλες οι κυβερνητικές αποφάσεις ψηφίζονται μονοκούκι από την πλειοψηφία παίρνοντας σφραγίδα νομιμότητας χάρη στην παρουσία και τη συμμετοχή των δυνάμεων της μειοψηφίας, που αντί να καταγγείλουν το ουσιαστικό πραξικόπημα και να αφήσουν μόνους τους εξαρτημένους από τα διεθνή κέντρα και να στρέψουν όλες τους τις δυνάμεις στην ουσιαστική διαφώτιση και στον ξεσηκωμό του λαού, δίνουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση να χρησιμοποιεί τη βουλή για την προπαγάνδα της, που την πολλαπλασιάζουν τα ΜΜΕ μπλοκάροντας τις λαϊκές μάζες που αν και είναι θύματα της κυβερνητικής πολιτικής, στηρίζουν στα γκάλοπ την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική. Πράγμα πρωτοφανές.

Όπως καταλαβαίνετε, μέσα σ' αυτό τον παραλογισμό και το απόλυτο χάος η θέση της Κίνησής μας γίνεται εξαιρετικά δύσκολη, μιας και είμαστε σήμερα εκείνοι που βλέπουν καθαρά, γιατί βρισκόμαστε ανεξάρτητοι και ελεύθεροι έξω από αυτό το τερατώδες κύκλωμα, μέσα στο οποίο δεν βρίσκονται μόνο οι δυνάμεις της εξάρτησης αλλά και οι δυνάμεις της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, που έχουν την αυταπάτη ότι είναι ικανές να χτυπήσουν την εξάρτηση από τα μέσα. Δηλαδή να σκοτώσουν την αράχνη εκμεταλλευόμενοι τα ίδια της τα δίχτυα. Πράγμα αδύνατο φυσικά.
           
Ας μας πουν και τα δύο κόμματα της Αριστεράς, πού τοποθετούν σήμερα τη βασική αντίθεση τόσο την παγκόσμια όσο και τη δική μας. Εμείς θεωρούμε ότι η σημερινή ολομέτωπη επίθεση του διεθνούς ιμπεριαλισμού με κέντρο τις ΗΠΑ, τόσο η στρατιωτική όσο και η οικονομική μαζί με τις οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις της κάθε χώρας, που ταξικά εκφράζουν την αντιδραστική εξουσία στην κάθε χώρα, έρχεται σε θανάσιμη αντίθεση με τη λαϊκή πλειοψηφία του κάθε Έθνους-Κράτους. Δηλαδή η παγκόσμια βασική αντίθεση περνά κατακόρυφα μέσα από τους λαούς, που τους χωρίζει σε δύο αντίθετα στρατόπεδα που και τα δύο παλεύουν για την επιβίωσή τους. Συμφωνούν με αυτή την τοποθέτηση;
           
Ουσιαστικά μετά το Μνημόνιο, την Τρόικα και το ΔΝΤ η ελληνική ολιγαρχία ακύρωσε τις βασικές αρχές του δικού της Συντάγματος. Και μόνο η δημόσια ομολογία του Πρωθυπουργού της χώρας ότι είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε σε τρίτους ένα μέρος της εθνικής μας ακεραιότητας, ήταν ικανή να βάλει δυναμίτη στα θεμέλια του Πολιτειακού μας συστήματος. Το γεγονός ότι με την εγκατάσταση της Τρόικα στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε η παράδοση της εθνικής μας αυτοτέλειας σε τρίτους, ανατίναξε εκ βάθρων το οικοδόμημα βάζοντας τους Έλληνες στο δίλημμα «είτε δέχεστε να ζείτε μέσα στα ερείπια αυτής της συνταγματικής εκτροπής είτε αντιδράτε θεωρώντας την παράδοση αυτή καθαρά απαράδεκτη και ασυμβίβαστη προς την αρχή της ανεξαρτησίας της χώρας. Χωρίς αυτή την καθαρή στάση που είναι βέβαιο ότι την διαισθάνεται η πλειοψηφία του λαού μας, δίδεται "έστω και όχι σκόπιμα" παράταση ζωής σ' ένα καθαρά εθνικό έγκλημα, δεδομένου ότι ο μοναδικός τρόπος για να σωθεί η χώρα και ο λαός είναι η προσπάθεια μιας μετωπικής σύγκρουσης του λαού μας με δυνάμεις ξένες και ντόπιες, που έχουν ξεκινήσει και συνεχίζουν με γοργούς ρυθμούς τη διάλυση της χώρας με σκοπό τον έλεγχο της εξουσίας που να εκφράζει την πραγματική θέληση του ελληνικού λαού.
           
Ας θέσουμε τώρα, μετά τα όσα είπα, το κρίσιμο ερώτημα: «Μήπως χτίζουμε στην άμμο;» Είδαμε ότι ο παρών συσχετισμός δυνάμεων είναι υπέρ των δυνάμεων της Εξάρτησης. Αν λάβουμε όμως υπ' όψιν μας ότι ο τελικός κριτής-νικητής θα πρέπει να είναι ο ίδιος ο Λαός, τότε θα διαπιστώσουμε ότι ο χρόνος δουλεύει εναντίον τους. Μιλάνε γι' αυτό οι αριθμοί:
           
Στις εκλογές του 2009 2 εκατομμύρια ψηφοφόροι εγκατέλειψαν τη Ν.Δ. Ενώ στις δημοτικές του 2010, 1.100.000 δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Τι έγιναν αυτά τα 3 εκατομμύρια; Συνειδητοί ανεξάρτητοι πολίτες; Βεβαίως όχι. Όμως η αμφιβολία είναι ένα πρώτο βήμα, που είναι δυνατόν να οδηγήσει στην συνειδητοποίηση της πραγματικότητας ιδωμένης χωρίς τις κομματικές παρωπίδες. Και σ' αυτό η Κίνησή μας έχει μεγάλη ευθύνη να συμβάλει βοηθώντας τον καθένα να δει καθαρά την βασική αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας και να πάρει θέση στις γραμμές μας.
           
Από την άλλη πλευρά το μεγάλο ποσοστό της αποχής (50%) σημαίνει την άρνηση της υφιστάμενης κομματοκρατίας που είναι επίσης ένα βήμα για την συνειδητοποίηση του ρόλου που παίζει η Ξένη Εξάρτηση στη χώρα μας και της αναγκαιότητας για τη δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου. Χοντρικά θα λέγαμε ότι το 75% του ελληνικού λαού στέκεται προς το παρόν αρνητικά απέναντι στο υφιστάμενο καθεστώς.
           
Επομένως ο κύριος στόχος μας θα πρέπει να είναι να προσπαθούμε να περάσουμε τις ιδέες μας σε όλο και περισσότερους πολίτες καθημερινά. Με βάση το στόχο αυτόν θα πρέπει η κάθε Επιτροπή να χαράξει τη δράση της στο χώρο που ζει.
           
Όπως είπα, πιστεύω ότι μόνο η Δημοκρατία και ειδικά η Άμεση Δημοκρατία μπορεί να καταστήσει βιώσιμο ένα οποιοδήποτε σύστημα διακυβέρνησης της χώρας. Στην περίπτωσή μας Δημοκρατία είναι η επίμονη προσπάθεια για την ολοένα και πιο πλατειά συνένωση των Λαϊκών δυνάμεων με στόχο να δημιουργηθεί ένα πανίσχυρο πλειοψηφικό μέτωπο αναγεννητικών δυνάμεων. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μεταβάλουμε τον σημερινό αρνητικό για τον λαό μας συσχετισμό δυνάμεων σε θετικό και νικηφόρο.