Κυκλοφόρησε σε cd ο "Επιβάτης" του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Κώστα Τριπολίτη με την Φωτεινή Δάρρα
Για τους Κύκλους «Επιβάτης» και «Ραντάρ»
Ένα από τα βασικότερα στοιχεία στα ποιητικά κείμενα των κύκλων «Επιβάτης» και «Ραντάρ» του Κώστα Τριπολίτη είναι ο εκρηκτικός τους χαρακτήρας. Το στοιχείο αυτό, της έκρηξης, έλειψε και από τις δύο ταυτόχρονες εκτελέσεις τους στην αρχή της δεκαετίας του ‘80, για διάφορους λόγους.
Εκείνο που κατά τη γνώμη μου βάραινε πιο πολύ, ήταν τα ηχητικά όρια της Λαϊκής Ορχήστρας και γι’ αυτό όσοι τραγουδιστές της έντεχνης λαϊκής μουσικής θέλησαν να τα ξεπεράσουν, κατέφυγαν στον ήχο της αμερικάνικης μουσικής και ιδιαίτερα στον ήχο του Χαίντριξ, του κορυφαίου εκπροσώπου αυτής της Σχολής. Το αποτέλεσμα ήταν το περίβλημα (ο αμερικάνικος ήχος) να κυριαρχήσει επί της ουσίας που ήταν ο ελληνικός στίχος και έτσι το κίνημα αυτό να καταταγεί στην ροκ μουσική και να αγκαλιαστεί από την ελληνική νεολαία που διψούσε για εκρηκτικές ηχητικές καταστάσεις.
Ήταν όμως επόμενο με τον ξένο ήχο να χαθεί και η ελληνικότητα του τραγουδιού και από την άλλη πλευρά, την πλευρά του ήχου της ελληνικής λαϊκής ορχήστρας, να μην ικανοποιούνται πια οι νέες ηχητικές κατακτήσεις, οπότε το ευρύ κοινό και κυρίως η νεολαία στράφηκαν προς τα έργα με τον γνήσιο δικό τους ήχο, δηλαδή τα αμερικάνικα.
Ποιος όμως δίνει τον δικό του ήχο σ’ ένα τραγούδι; Βασικά η ενορχήστρωση. Την έκρηξη την πραγματοποιούν η ορχήστρα και ο τραγουδιστής. Αυτές είναι οι σκέψεις που με οδήγησαν στην αναθεώρηση της ενορχήστρωσης και της τραγουδιστικής ερμηνείας αυτών των δύο έργων, δεδομένου ότι ο χρόνος βοήθησε να ξαναγίνουν επίκαιρα τα κείμενα και η μουσική.
Έτσι για την μελωδική ερμηνεία επέλεξα την Φωτεινή Δάρρα, που από καιρό πίστευα ότι τόσο φωνητικά όσο και ερμηνευτικά ανταποκρινόταν απόλυτα στις νέες αντιλήψεις μου για τη μορφή της νέας ερμηνείας, ενώ για την ορχήστρα, αντί για την χρήση των μουσικών οργάνων της ροκ, αποφάσισα ότι η Λαϊκή μου Ορχήστρα είναι ικανή να στηρίξει την απαιτούμενη ηχητική έκρηξη, φτάνει να προσαρμοστεί το κάθε όργανο και ο κάθε μουσικός στην αναγκαιότητα της ριζικής αλλαγής ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Όλα ήταν θέματα αντίληψης και σκληρών δοκιμών. Πρώτη η Φωτεινή Δάρρα ανταποκρίθηκε απόλυτα στη νέα αντίληψη ύστερα από πολλές κοπιώδεις, όμως τελικά ευχάριστες προσπάθειες. Όσο για την ορχήστρα, με τη συμπαράσταση του Γιάννη Μπελώνη, ασχοληθήκαμε σχολαστικά με την υλοποίηση των αλλαγών που θα έκαναν τη Λαϊκή Ορχήστρα -χωρίς να χάσει τον χαρακτήρα της- να γίνει ικανή να προκαλεί την απαραίτητη ηχητική έκρηξη που θα βοηθούσε την ανάδειξη των κειμένων που αποκαλύπτουν δραματικά την τραγωδία του ελληνικού λαού στην πλέον σκληρή της μορφή: Όταν δηλαδή δόλιες δυνάμεις προσπαθούν να τον μεταβάλουν σε Επιβάτη μέσα στην ίδια του τη χώρα.
Μίκης Θεοδωράκης
ΕΠΙΒΑΤΗΣ
Ο Επιβάτης είναι σίγουρα ένας από τους πλέον σημαντικούς κύκλους τραγουδιών του Θεοδωράκη από κάθε άποψη: ποίηση, μελωδικά και ρυθμικά ευρήματα, ενορχήστρωση. Όμως η μεγάλη σημασία του έγκειται στο πολιτικό – ιδεολογικό – υπαρξιακό στίγμα που εκφράζει και εκπέμπει.
Μεγάλη υπήρξε η συμβολή του νεαρού τότε ποιητή Κώστα Τριπολίτη με την σκληρή, ανατρεπτική και προφητική του γλώσσα που ανατέμνει χειρουργικά την πολιτική στιγμή της Ελλάδας της δεκαετίας του ’80 και τα αδιέξοδα που δημιουργεί σε ανθρώπους σαν τον συνθέτη, καθώς συνειδητοποιούν το τέλος της Μεγάλης Ουτοπίας των λαϊκών αγώνων όπως τους έζησαν έως τότε.
Εν τούτοις ο Θεοδωράκης φαίνεται να αντλεί από το προσωπικό του δράμα μιαν εξαίσια διάθεση για λυρική έκφραση γράφοντας μελωδίες μιας εντελώς νέας ευαισθησίας και μορφής. Για πρώτη φορά καταφεύγει σε τριμερείς ρυθμούς ξένους στην παράδοση της ελληνικής λαϊκής μουσικής σαν να θέλει να δείξει την απογοήτευσή του από την παγίδευση του λαϊκού κινήματος σ’ ένα δρόμο δίχως επιστροφή.
Όμως αυτή η νέα του αποκοτιά, να καταγγείλει ένα νέο καθεστώς τη στιγμή της μεγάλης του λάμψης, θα πληρωθεί ακριβά, καθώς αρχίζει να χτίζεται γύρω του ο νόμος της σιωπής με στόχο το θάψιμό του ως συνθέτη, με τρόπο κομψό και αθέατο και όχι με τη βαρβαρότητα με την οποία θέλησαν να τον εξαφανίσουν οι δικτάτορες.
Και είναι αληθινά κρίμα, όχι τόσο για τον συνθέτη που όπως φάνηκε καμμιά δύναμη δεν είναι ικανή να τον διαγράψει από τις καρδιές των χιλιάδων θαυμαστών του αλλά για το ελληνικό κοινό που του στέρησαν τη δυνατότητα να γνωρίσει και να αγκαλιάσει όσο θα έπρεπε τις νέες δημιουργίες του Θεοδωράκη της δεκαετίας του ’80: «Επιβάτης», «Ραντάρ», «Χαιρετισμοί», «Πικροσάββατα», «Φαίδρα», «Διόνυσος» και άλλα. Έργα ισάξια της χρυσής εποχής της δεκαετίας του ’60 που το καθένα διανοίγει έναν καινούριο δρόμο στην εξέλιξη της ελληνικής μουσικής.
Σήμερα, ύστερα από είκοσι και πλέον χρόνια, επιβεβαιώνονται απολύτως οι προφητικοί στίχοι του Τριπολίτη. Πώς να αντέξει αλήθεια, η ανερχόμενη τότε νέα τάξη τον αποκαλυπτικό λόγο του Τριπολίτη επικυρωμένο όχι μόνο από τον μουσικό αλλά και τον πολιτικό Θεοδωράκη που εκείνη τη στιγμή (1981) προκαλούσε όπως πάντα τους πάντες και τα πάντα.
Εάν η Αριστερά εισάκουε τότε τις προτάσεις του για την δημιουργία της Ενωμένης Αριστεράς (Κίνηση για την Ενότητα της Αριστεράς) (1978) ο πολιτικός χάρτης της χώρας θα ήταν διαφορετικός. Δεν θα υπήρχε το μονοπώλιο εξουσίας και εν πάση περιπτώσει η νέα εξουσία θα ήταν υποχρεωμένη να παίρνει σοβαρά υπ’ όψιν της μια ισχυρή Αριστερά που μόνο αυτή θα μπορούσε να συντηρήσει και να αναπτύξει το προοδευτικό μαζικό κίνημα όπως το είχαν διαμορφώσει οι ιστορικές συνθήκες στις οποίες εκείνη είχε πρωταγωνιστήσει.
Όμως οι ηγεσίες των αριστερών κομμάτων απέρριψαν τελικά στην πράξη την πρότασή του, το ΠΑΣΟΚ ανέπνευσε γιατί έβλεπε ότι ο δρόμος ήταν ανοιχτός για την μονοκρατορία του με μια Αριστερά πολυδιασπασμένη και ο Θεοδωράκης βρέθηκε να συνεργάζεται με το ΚΚΕ (εξελέγη τότε βουλευτής) λόγω της υπόσχεσης των ηγετών του να προχωρήσουν στην Ενότητα της Αριστεράς…
Όμως εκείνος γνώριζε πια πολύ καλά ότι όλα είχαν τελειώσει για την μεγάλη «εαμική» παράταξη με τα ιδανικά της οποίας είχε γαλουχηθεί. Και ενώ οι πάντες στην Αριστερά και στην Κεντροαριστερά πανηγύριζαν την μεγάλη αλλαγή, μόνος αυτός, παραφωνία φοβερή, τολμά να διακηρύξει τους φόβους του και μάλιστα με το λαοφιλέστατο όπλο του τραγουδιού. Έτσι η «νέα φυλή» των ελλήνων που μόλις τότε άρχισε να δημιουργείται, τον εκδικείται με πρώτο θύμα τον «Επιβάτη».
Και πώς να μην το κάνει, όταν υπάρχουν στίχοι όπως οι παρακάτω:
… Πήρες ένα δρόμο αντίθετο απ’ ό,τι έχω πάρει.
Με καινούριο τώρα επίθετο και άλλη ενδυμασία
πήρες ένα δρόμο αντίθετο και είσαι εξουσία.
*
Μια ανάπηρη εξουσία τουφεκίζει τις βδομάδες
σε αργή αυτοκτονία να τραβάει τις Ελλάδες….
*
Επιβάτης στην υστερία αυτού του τόπου
που τα κόκκαλα τσακίζει και τα όνειρα του ανθρώπου.
*
Και την πληρώνω με φόρους και με πρόστιμα
και με της ζωής μου το απόστημα.
*
Αν απόψε το τραγούδι που αγαπάς
δεν τ’ αφήσεις μοναχό να σ’ οδηγήσει
το σκαλί αυτό που τώρα ακουμπάς
αύριο θα το ‘χεις πριονίσει.
*
… θα ‘σαι αύριο φτηνός διαχειριστής
σε μια ξένη εξουσία.
*
Το τραγούδι μου γυρεύει εσένα για να ειπωθεί
ζητάει νεύρα και καρδιά για να σωθεί.
*
Με την απόσταση το χρόνου όλες οι παραπάνω σκέψεις ενδιαφέρουν κυρίως τους αναλυτές της ιστορίας. Εμείς τα παραθέτουμε για να βοηθήσουμε τον ακροατή να σχηματίσει μια σφαιρική εικόνα για το έργο, καθώς οι ιστορικές συνθήκες και τα προσωπικά βιώματα παίζουν σοβαρό λόγο στη διαμόρφωσή του.
Το κάνουμε επίσης γιατί θέλουμε να διαλύσουμε τον μύθο ότι τάχα η μουσική φλέβα του Θεοδωράκη δεν ήταν η ίδια με κείνη των μεγάλων επιτυχιών της δεκαετίας του ’60.
Ελπίζουμε πως ακούγοντας κανείς τον «Επιβάτη» θα ανακαλύψει τον ίδιο πάντοτε Θεοδωράκη, την ίδια μελωδική ευρηματικότητα, φαντασία, δύναμη, ανανεωμένο και τολμηρό.
Andreas Brandes
ΔΕΙΤΕ/ΑΚΟΥΣΤΕ/ΔΙΑΒΑΣΤΕ
-
09.01.2021
Άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη στην εφημερίδα ''ΤΑ ΝΕΑ'' της 9.1.2021
Ο κοασμός των βατράχων
Από την πλευρά της δημιουργίας και της παρουσίας πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής στη χώρα μας, η δεκαετία του 2020 είναι η πιο φτωχή σε σύγκριση με όλες τις δεκαετίες από το 1940 μέχρι σήμερα.
Στην δεκαετία του '40 είχαμε πόλεμο, ξένη κατοχή, εμφύλιο πόλεμο.
Στην δεκαετία του '50 η χώρα ήταν κατεστραμμένη και υπήρχε η κυριαρχία του Παλατιού και της αστυνομικής βίας.
-
29.12.2020
Η «Όμορφή πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη σε online streaming
Η παράσταση θα προβληθεί σε online streaming από το Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 9 και 10 Ιανουαρίου 2021
Η «Όμορφη πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη σε απόδοση-σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη, η θεατρική – μουσική υπερπαραγωγή της χρονιάς, που υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς, μετά από τις sold out παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Θεσσαλονίκης και στο Ηρώδειο, θα προβληθεί διαδικτυακά σε online streaming – worldwide με μιας υψηλής τεχνολογικής κάλυψης ήχου και εικόνας της παράστασης από το Ηρώδειο, μόνο για δύο ημέρες στις 9 και 10 Ιανουαρίου 2021, μέσω της πλατφόρμας του VIVA.GR, ώστε να την απολαύσει όλος ο κόσμος τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. -
130 ΠΟΙΗΜΑΤΑ
12.02.2014
Ένα δειλινό
Ένα δειλινό
σε δέσαν στο σταυρό.
Σου κάρφωσαν τα χέρια σου,
μου κάρφωσαν τα σπλάχνα,
σου δέσανε τα μάτια σου,
μου δέσαν την ψυχή μου..... -
78 ΑΡΘΡΑ
12.09.2013
ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. και πολιτική των συμμαχιών
Στην απάντησή μου στην ανάρτηση της Σπίθας Θερμαϊκού αναφέρθηκα στο πρόβλημα των συμμαχιών και είπα ότι στις ηγεσίες των υπαρχόντων κομμάτων, κινημάτων κλπ. πρέπει να τεθούν από την πλευρά μας ορισμένες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με την Ιδεολογία και την Στρατηγική μας.
-
38 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
2006
Για την «Ερημιά» (Στην Όλγα Μπακομάρου)
Όσον αφορά τον εαυτό μου, νοιώθω την ανάγκη και κλείνομαι όλο και πιο πολύ μέσα μου. Η ψυχική ηρεμία που επιδιώκω ή η ΕΡΗΜΙΑ δεν έχει τίποτα το αρνητικό. Αντιθέτως με βοηθά να δουλεύω πνευματικά πολύ πιο ουσιαστικά από πριν.
-
11 VIDEOS
13.12.2017
Έλληνες του Πνεύματος και της Τέχνης: Μίκης Θεοδωράκης
Ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης ξετυλίγει την ιστορία της ζωής του και ταυτόχρονα σκιαγραφείται η ιστορία της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών.
-
19 ΟΜΙΛΙΕΣ
07.06.2018
Ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη κατά την ανακήρυξη του σε επίτιμο διδάκτορα φιλοσοφίας του Πανεπιστήμιου του Salzburg (6.6.2018)
Μια από τις πλέον μαύρες στιγμές ντροπής για την ανθρώπινη κοινωνία ήταν όταν το καρότσι σκουπιδιών της Βιέννης χτυπούσε την πόρτα του νεκρού Μότσαρτ για να πάρει το άψυχο σώμα του και να το ρίξει στον λάκκο με τους ανώνυμους και άκληρους πολίτες μιας απάνθρωπης ζωής.
-
149 ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ & KEIMENA
02.10.2014
1960
Σκέψεις και προβληματισμού του Μίκη Θεοδωράκη για την πνευματική ζωή στην Ελλάδα.
-
153 ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ ΤΥΠΟΥ
27/3/1961
Το μπουζούκι μετά από το κοινό κατέκτησε οριστικά και τον ελληνικό κινηματογράφο
Άρθρο του Στ. Πουλάκη στην εφημερίδα "Αθηναϊκή" στις 27/3/1961. Αναφέρεται στην προοπτική συνεργασίας του Μίκη Θεοδωράκη με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στην ταινία "Ο δρόμος των ονείρων".
-
49 ΔΗΛΩΣΕΙΣ
08.05.2014
Δήλωση - διάψευση του Μίκη Θεοδωράκη
ΔΕΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΡΧΗΓΟ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΩ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ.
Πληροφορούμαι ότι έχει κατακλύσει το διαδίκτυο «είδηση» για δήθεν συνάντησή μου με αρχηγό πολιτικού κόμματος και για δήλωση στήριξης εκ μέρους μου του κόμματος αυτού.
Το ΔΙΑΨΕΥΔΩ κατηγορηματικά. -
28 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΑ
15.12.2011
Τί εἶναι καί σέ τί ἀποβλέπει ἡ πανσπερμία στό χῶρο τῆς ἑλληνικῆς Ἀριστερᾶς
Ἡ πανσπερμία στό χῶρο τῆς ἑλληνικῆς Ἀριστερᾶς εἶναι μήπως μονάχα φαινόμενο κοινωνικοπολιτικό; Ἤ μήπως εἶναι πολύ περισσότερο σύμπτωμα ψυχολογικό; Ἡ ἑλληνική Ἀριστερά δέν φόβισε μόνο τούς ἐχθρούς της, καταπίεσε ψυχολογικά ὁρισμένα στρώματα –κυρίως διανοουμένων– ἀπό τίς νεότερες γενιές, πού ἀνήκουν φυσιολογικά στίς γραμμές της.
-
64 ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΣΠΙΘΑ
12.01.2015
Προς τις ΣΠΙΘΕΣ του «Δικτύου Σπιθών ΕΛΛΑΔΑ»
Η απόφασή σας για τη δημιουργία του «Δικτύου Σπιθών ΕΛΛΑΔΑ» έρχεται στην κατάλληλη στιγμή, είναι ευρηματική και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Θέλω να πιστεύω ότι εγκαινιάζεται μια καινούρια εποχή για την Σπίθα και την ΚΑΠ, περισσότερο ώριμη και σοφή από την πρώτη, η οποία αν και πέτυχε μεγάλο έργο, έδειξε ότι δεν ήταν ώριμη να αντιμετωπίσει τις τεράστιες αντικειμενικές και υποκειμενικές αδυναμίες, δεδομένου ότι θελήσαμε να δημιουργήσουμε το ακατόρθωτο, δηλαδή ένα Κίνημα από τη βάση με εντελώς νέους τρόπους αυτοτέλειας, εντεταγμένο σε μια κοινή κοίτη, όπου να συνυπάρχουν η ανεξαρτησία με την ενιαία μορφή ανάλυσης και δράσης.
-
32 ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΡΘΡΑ
07.01.2015
Ο Μίκης Θεοδωράκης απαντώντας σε επιστολή του φίλου του Δ.Α. που τον ρωτά κατά πόσον ο όρος που έθεσε για να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εφικτός
Έχεις απόλυτο δίκιο. Δηλαδή ο όρος που έθεσα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι εν γνώσει μου ανέφικτος, γιατί θα οδηγούσε σε σφοδρή σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες. Τότε, θα με ρωτήσεις, γιατί το έπραξα; Υπάρχει προϊστορία γι’ αυτό. Αν θυμάσαι, στις αρχές του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε την πρότασή μου να δημιουργήσουμε το Μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. ...
-
51 ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
21.07.2015
To Mέγαρο γιορτάζει τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη στις 29 Ιουλίου
To Mέγαρο γιορτάζει τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη στις 29 Ιουλίου, την ημέρα των γενεθλίων του, με μια εκδήλωση - αφιέρωμα σε τραγούδια του που σιγοψιθύρισαν χιλιάδες άνθρωποι απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας και σε μακρινές γωνιές της υφηλίου.
-
16 Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
05.02.2017
Η ΑΟΖ της Ελλάδας και ο Ντόναλντ Τραμπ: Θα αλλάξει τη θέση των ΗΠΑ ο νέος Πρόεδρος; - του Θεόδωρου Καρυώτη
Η ιστορία του ελληνισμού είναι συνυφασμένη με τη θάλασσα αλλά οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις φαίνεται να την αντιπαθούν και έχουν αφήσει του Κύπριους, τους Ισραηλινούς και τους Αιγύπτιους να κολυμπούν μόνοι τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το φάντασμα της ΑΟΖ θα στοιχειώσει, εάν δεν ξυπνήσουμε σύντομα. Ακούγεται μονότονο αλλά διαπεραστικό. Η παγκόσμια κοινότητα ασχολείται, με αυξανόμενο ενδιαφέρον, με το θέμα της ΑΟΖ, αλλά εμείς συνεχίζουμε να κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου. Όχι μόνο δεν ξυπνήσαμε μετά την ηρωική ανακήρυξη της Κυπριακής ΑΟΖ, το 2004, από τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, αλλά αντιθέτως η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (Καραμανλής-Μπακογιάννη) την πολέμησε. -
61 ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
05.10.2015
Ο Μίσκο με τη χρυσή καρδιά - του Γιώργου Φραντζεσκάκη
Τη σημερινή στήλη την είχα φυλαγμένη για να σχολιάσω τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων σχετικά με τα ζώα συντροφιάς και την αστική πανίδα. Μετεκλογικώς δε, ώστε να μην επηρεάσω την ψήφο σας… Επειδή όμως ο αρχισυντάκτης μου δεν μου επιτρέπει να παραδώσω λευκή κόλλα, θα μιλήσω για τα ισοδύναμα. Τα ισοδύναμα του απόντος κράτους, που αποδεικνύονται τελικά υπερδύναμα.
-
16 ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
13.12.1999
Τι σημαίνει η δυσφημισμένη «καταγγελία» των «μνημονίων» και οι βάσεις διαπραγμάτευσης της
Από τότε που υποστηρίχθηκε η δυνατότητα στάσης πληρωμών και επαναδιαπραγμάτευσης σε νέες βάσεις των δανειακών συμβάσεων, ξεκίνησε μια εκστρατεία αρχικά σιωπής (αγνόησης) και στη συνέχεια, κατασυκοφάντησης του θεσμού.
-
22 VIDEO ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟN
09.12.2014
Εργοστάσιο κουταβιών
Μια νέα έρευνα αποκαλύπτει την σκληρότητα, την απάτη, και τις μυστικές σχέσεις μεταξύ καταστήματα κατοικίδιων ζώων, καταστήματα στο διαδίκτυο, και το εμπόριο-εργοστάσιο κουταβιών.
-
1 ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ GUY WAGNER
25.05.2016
Στον Guy Wagner: Αποχαιρετισμός
Αγαπημένε μου Guy,
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έφυγες για πάντα εσύ που με την αγάπη και την φιλία σου ήσουν το πιο πολύτιμο στήριγμά μου από την στιγμή που σε γνώρισα, εδώ και 43 περίπου χρόνια, μέχρι αυτή τη στιγμή που σε χάνω για πάντα. -
1 ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ GAIL HOLST
18.02.2014
Αρχαίες και σύγχρονες ελληνικές τραγωδίες στις όπερες του Μίκη Θεοδωράκη [«Μήδεια», «Ηλέκτρα», «Αντιγόνη»]
Η σχέση των Ελλήνων με την αρχαία τραγωδία είναι ιδιαίτερα συγκινητική αυτή την εποχή που η Ελλάδα φαίνεται να βυθίζεται σε μια άβυσσο φτώχειας, παράνοιας και κοινωνικής αποσύνθεσης. Η παρούσα οικτρή κατάσταση της χώρας προκαλεί συναισθήματα déjà vu στους μεγαλύτερους σε ηλικία Έλληνες, εκείνους που έζησαν όχι μόνον τη δικτατορία των συνταγματαρχών, στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές του 1970, αλλά που θυμούνται και την πείνα της Κατοχής και την ωμότητα του Εμφύλιου Πολέμου. Τα διαστήματα σχετικής ειρήνης και δημοκρατίας στην πρόσφατη ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας έχουν βιωθεί στη σκιά των προηγούμενων πολύ τραγικών γεγονότων, τα οποία διαμόρφωσαν τη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών.
-
52 ΑΡΘΡΑ ΑΛΛΩΝ
13.02.2018
Όταν σηκώνονται οι πολίτες ανησυχούν οι προστάτες τους - του Στέλιου Ελληνιάδη
Ήταν ένα πλήθος ανάλογο των μεγαλύτερων συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα. Σε αντίθεση, όμως, με όποιο άλλο, το πιο αξιοσημείωτο ήταν ότι ήταν ένα πλήθος ακέφαλο, όπως ήταν το πλήθος της πρώτης συγκέντρωσης των «αγανακτισμένων» στην ίδια πλατεία. Δεν κατέβηκε για να υμνήσει κανέναν. Αντιθέτως, κατέβηκε με ένα ισχυρό αίσθημα απαξίωσης όλων των πολιτικών φορέων και των στελεχών τους. Και σ’ αυτό πρωτοτύπησε.